2024ஆம் ஆண்டில் இலங்கையில் திருமணங்களும் பிறப்புகளும் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் குறைந்துள்ளன. அந்த ஆண்டில் பதிவான திருமணங்களின் எண்ணிக்கை 1,39,290 ஆகும் – இது 2023ஆம் ஆண்டுடன் ஒப்பிடும்போது 8% குறைவாகவும், 2022ஆம் ஆண்டு பொருளாதார நெருக்கடி காலத்தில் பதிவான 1,71,140 திருமணங்களுடன் ஒப்பிடும்போது மேலும் குறைவாகவும் உள்ளது.
அதேபோல், 2024ஆம் ஆண்டில் பிறப்புகள் 2,20,761 ஆக மட்டுப்பட்டுள்ளன, இது 2020ஆம் ஆண்டு பதிவான 3,01,706 பிறப்புகளுடன் ஒப்பிடும்போது கணிசமான குறைவாகும். இந்த வீழ்ச்சிக்குப் பின்னால் பல்வேறு காரணங்கள் உள்ளன. பொருளாதார சிரமங்கள், சமூக மனப்போக்கில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள், கல்வியின் தாக்கம், மற்றும் கொவிட்-19 தொற்றுநோயின் நீடித்த விளைவுகள் என்பன அவற்றில் முக்கியமானவை.
பொருளாதார சிரமங்கள்
2022ஆம் ஆண்டில் தீவிரமடைந்த பொருளாதார நெருக்கடி, இளம் தம்பதிகள் திருமணம் மற்றும் குழந்தை பெற்றுக்கொள்வதை தாமதப்படுத்துவதற்கு முக்கிய காரணமாக உள்ளது. வருமானம் குறைவு, வேலையின்மை, , பணவீக்கம், வாழ்க்கைச் செலவுகள் அதிகரித்தல் ஆகியவை திருமணத் திட்டங்களை பின்தள்ளியுள்ளன. திருமணச் செலவுகளை ஏற்றுக்கொள்வதற்கும் குழந்தைகளை வளர்ப்பதற்கும் கடினமாக்கின. இதனால் பலர் பொருளாதார நிலைமை மேம்படும் வரை திருமணத்தையும் குடும்பத் திட்டங்களையும் தள்ளி வைத்தனர். இதனால் திருமணப் பதிவுகளும் பிறப்புகளும் தொடர்ந்து குறைந்து வருகின்றன.
கொவிட்-19 தொற்றின் தாக்கம்
கொவிட்-19 காலத்தில் விதிக்கப்பட்ட ஊரடங்குகள் மற்றும் ஒன்றுகூடுவதற்கான தடைகள் காரணமாக வழக்கமான திருமண விழாக்கள் மற்றும் சமூக நிகழ்வுகள் நடத்த இயலாமல் போனது. இதனால் பல தம்பதிகள் தங்கள் திருமணங்களை ஒத்தி வைத்தனர். பயணத் தடைகள் மற்றும் திருமண மண்டபங்களின் மூடல் பாரம்பரிய விழாக்களை நடத்துவதற்கும் தடையாக இருந்தது.
மேலும், தொற்றின் போது ஏற்பட்ட உறுதியின்மை மற்றும் உடல்நல ஆபத்துகள் காரணமாக பலர் திருமணம், குழந்தைப் பெறுதல் போன்ற முக்கிய வாழ்க்கை முடிவுகளை மறுபரிசீலனை செய்தனர்.
அதோடு, ஊரடங்குகள், வீட்டிலிருந்தே வேலை செய்வது, பாடசாலைகள் மூடப்பட்டமை போன்ற காரணங்களால் குடும்பங்களில் மன அழுத்தமும் குழப்பமும் அதிகரித்தது. வேலை, குழந்தைப் பராமரிப்பு மற்றும் குறைந்த ஆதாரங்கள் ஆகியவற்றை சமநிலைப்படுத்துவதில் சிரமங்கள் ஏற்பட்டதால் குடும்பத் திட்டங்கள் மேலும் தாமதமடைந்தன.
மனப்போக்குகள் மற்றும் சமூக மாற்றங்கள்
இன்றைய இளைஞர்கள் திருமணத்தை ஒரு சமூகக் கடமையாக அல்லாது, உணர்ச்சி மற்றும் சமநிலையைக் கொண்ட கூட்டுறவாகக் காண்கிறார்கள். கல்வி, தொழில் வளர்ச்சி மற்றும் தனிநபர் சுயாதீனம் ஆகியவற்றுக்கு முக்கியத்துவம் வழங்குவதால், திருமண வயது தாமதமாகிறது. பெண்கள் தம்மை வலுப்படுத்திக்கொள்வதை இப்போது பிரதானமாக கருதுகின்றனர் மற்றும் சமூக முன்னேற்றமும் இந்த மாற்றத்திற்கு வழிவகுக்கிறது.
மேலும், இளைஞர்கள் திருமணத்திற்கு முன் தனிப்பட்ட வாழ்க்கை அனுபவங்களைப் பெறவும், தொழில் மற்றும் பொருளாதார நிலைத்தன்மையை உருவாக்கவும் விரும்புகிறார்கள். பலர் தங்கள் விருப்பங்களுக்கும் மதிப்புகளுக்கும் ஏற்ப வாழ்க்கை துணையைத் தேர்வு செய்ய விரும்புவதால், குடும்ப அழுத்தத்துக்குப் பதிலாக தனிநபர் தீர்மானமே முக்கியமாகியுள்ளது.
அதே சமயம், சமூக ஊடகங்கள் மற்றும் உலகளாவிய கலாச்சாரத் தாக்கங்களும் திருமணக் கண்ணோட்டத்தில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன. திருமணத்துக்குப் பிறகு வாழ்க்கை எவ்வாறு இருக்கும் என்பதையும், அதற்கான பொறுப்புகளையும் இளைஞர்கள் நுணுக்கமாக ஆராய்கிறார்கள். இதனால், “சரியான நேரத்தில் திருமணம் செய்வது” என்பதற்குப் பதிலாக “சரியான மனிதருடன் திருமணம் செய்வது” என்ற எண்ணம் அதிகரித்துள்ளது.
இந்த மாற்றம் சமூகத்தில் ஒரு புதிய தலைமுறை சிந்தனையை உருவாக்குகிறது. அதில் திருமணம் என்பது கட்டாயமான வாழ்க்கைநிலை அல்ல, மாறாக சமநிலை, புரிதல் மற்றும் பரஸ்பர மரியாதை அடிப்படையிலான உறவாகக் காணப்படுகிறது.
கல்வியின் தாக்கம்
உயர் கல்வி பெற்ற பெண்கள் பெரும்பாலும் தாமதமாக திருமணம் செய்து கொள்கிறார்கள் மற்றும் குறைவான குழந்தைகளைப் பெறுகிறார்கள். கல்வி அவர்களுக்கு பொருளாதார சுயாதீனத்தையும் குடும்பங்களில் தீர்மானம் எடுப்பதிலும் பங்கு கொள்ளும் வலிமையையும் அளிக்கிறது. இதனால் குறைந்த வயதில் திருமணம் செய்வது குறைந்து வருகிறது.
மேலும், கல்வி கற்ற பெண்கள் தங்கள் வாழ்க்கை இலக்குகள், தொழில் முன்னேற்றம், மற்றும் தனிநபர் வளர்ச்சியை முன்னிலைப்படுத்துகிறார்கள். அவர்கள் குடும்பத்தையும் குழந்தைப் பராமரிப்பையும் தங்களின் தொழில் வாழ்க்கையுடன் சமநிலைப்படுத்த விரும்புவதால், திருமணம் குறித்த தீர்மானம் கவனமாக எடுக்கப்படுகிறது.
அதேபோல், கல்வி பெண்களுக்கு சமூக விழிப்புணர்வையும் தங்களது உரிமைகள் குறித்து தெளிவையும் வழங்குகிறது. இதன் விளைவாக, பெண்கள் தங்களுக்கான சரியான வாழ்க்கைத் துணையைத் தேர்வு செய்யும் சுதந்திரத்தையும் பெற்றுள்ளனர்.
இதுவே சமூகத்தில் பெண்களின் நிலையை மாற்றியமைத்து, சமநிலையுடன் கூடிய குடும்ப உறவுகளுக்குத் தளம் அமைக்கிறது. கல்வியானது, பெண்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தையும் சமூக முன்னேற்றத்தையும் உயர்த்தும் முக்கிய சக்தியாக மாறியுள்ளது.
இலங்கையில் திருமணங்களும் பிறப்புகளும் குறைவது வெறும் புள்ளிவிவர மாற்றமல்ல, அது சமூகத்தின் அடிப்படை மதிப்புகள், வாழ்க்கை முன்னுரிமைகள், மற்றும் பொருளாதார நிஜங்கள் மாறிவருவதற்கான பிரதிபலிப்பாகும். பொருளாதார நெருக்கடி மற்றும் கொவிட்-19 தொற்றின் தாக்கம், இளைஞர்களின் வாழ்க்கைத் திட்டங்களை முற்றிலும் மாற்றியமைத்துள்ளன.
இது ஒருபுறம் சமூக முன்னேற்றத்தையும் பெண்களின் அதிகாரமளித்தலையும் பிரதிபலிக்கின்றது. மறுபுறம் நாட்டின் ஜனநாயக மற்றும் பொருளாதார எதிர்காலத்திற்கான புதிய சவால்களையும் உருவாக்குகிறது. பிறப்பு விகிதம் குறைவதன் நீண்டகால விளைவுகளாக தொழிலாளர் பற்றாக்குறை, முதியோர் தொகை அதிகரிப்பு, மற்றும் சமூக பாதுகாப்பு சுமைகள் போன்றவற்றை அரசு கவனிக்க வேண்டிய அவசியம் உருவாகியுள்ளது.
அதனால், இத்தகைய மாற்றங்கள் நவீன சமூகத்தின் இயல்பான வளர்ச்சியின் ஒரு அங்கமாக இருந்தாலும், கொள்கை நிர்ணயிப்பவர்கள் இளைஞர்களின் வாழ்க்கை இலக்குகளையும் பொருளாதார நிஜங்களையும் புரிந்து, குடும்ப கட்டமைப்புகளை ஆதரிக்கும் சூழலை உருவாக்குவது மிக முக்கியம். இவ்வாறு மட்டுமே இலங்கை சமநிலையுடன் கூடிய, பொருளாதாரத்தில் வலுவான, சமூக ரீதியாக முன்னேறிய ஒரு எதிர்காலத்தை நோக்கி நகர முடியும்.
செய்தியாக்கம் – கே.கே.